Początki salezjańskiej placówki w Częstochowie na Stradomiu wiążą się z darowiznami księży: Pilca, Rusina i Waśkiewicza. W maju 1939 r. rozpoczęto budowę z tzw. muru pruskiego, kaplicy w formie dużego baraku. Ks. bp T. Kubina, ordynariusz Częstochowski, pismem z dnia 21.09.1939 roku utworzył przy tej kaplicy ekspozyturę, w skład której weszły: dzielnica Stradom z parafii św. Rodziny i dzielnica Zacisze z parafii św. Barbary. Ekspozyturę tę powierzył w administrację salezjanom. W latach 1948-60 wzniesiono plebanię i rozbudowano kaplicę, a mur pruski został omurowany i wytynkowany. Na skutek tego powstał dość duży kościół. W dniu 6.03.1957 r. Ks. bp Zdzisław Goliński podniósł dotychczasową ekspozyturę do statusu pełnoprawnej parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego. Dom zakonny pw. Najświętszego Serca Jezusowego erygowano 30.11.1956 r.